21 Mayıs 2013 Salı

Calkantilar

Gunlerdir yazayim, kalsin, devam edeyim derken uc noktali bir ruh halinden ancak siyrilip kendimi toparlayabildim. Toparlayabildim mi orasi da muamma; ama en azindan cabaliyorum.

Oyle zamanlar oluyor ki en beylik cumlelere ev sahipligi ederken, ters yuz olup kendimi ifade etme konusunda hilkat garibesinden farkim olmuyor. Hani bir nokta olur ve bilinc birden acilir, ilham kaynaginiz caglar ve tutamazsiniz duygularinizi, davranirsiniz kaleme, hah iste o noktaya ulasamamak; haliyle kelama saygisizlik etmemek adina susmak gerektigine inaniyorum.

Yorungesinden sasmadan sema yapan Dervis monotonlugunda akiyor zaman. Her gun rutin olaylar silsilesi... Hayatima anlam katan en buyuk sey, icinden cikamadigim anlamsizlik sanirim. Bakmaktan degil de gormekten yoruldum artik blog. Asagi-yukari ayni seyleri tekrarliyorum bozuk plak misali; ama insanin nirengi noktasini olusturan duygu her an volkan misali patlar da kizgin lav olup yuregini yakarsa bedeninden dokulen aci da hep ayni dilde oluyor maalesef.

Masumiyetimi kaybetmekten korkuyorum. Deli sacmasi bir duzende her yanimiz haksizlikla oruluyken, neyin kavgasini vermeye calistigimi merak ediyorum. Cocuklara bakiyorum, yuzlerindeki masumiyette teselli bulmak adina. Her daim cenin pozisyonunda kalmis dusuncelere siginmak istiyorum, en icten ve yalansiz... Yorulmaktan yoruldum, anliyor musun? Yormadan ve yorulmadan devam etmek istiyorum, en azindan belli bir sure.

Bastirilmislik ve yalitilmislik kucuk mekanlarda daha cok agirlik yapiyor insana. Sanirim siyahin onlarca tonu var hayatta ve en koyularindan bir demet ruhuma calinmis durumda. Dusuncelerim ne zaman ortaya ciksa ardinda gumrah siyah bir bulut silsilesi...

Cok guzel bir laf etti gecen arkadasim, yine ben elimde sigara dalmis uzaklara giderken: "Huzur, ruhuna aci cektirmeyi birak artik" diye. " O kadar mi aciz gorunuyorum?" der gibi baktim ona. Cevabi evetti aslinda. O kadar bicare duruyor tarifsiz acilar, nereye koyacagini bilemedigin degerli bir esyani saklamak isterken debelenirsin ya dolap arkasi, hali alti, masa cekmecesi.. Tarifsiz acilari da saklayamadigin zaman birakirsin usulca gozlerine, aci aci siritirlar sonra...

Kendi karmasamda debeleniyorum anlayacagin. Icimdeki anlamsizlik disima da yansiyor. Kelama degil, ezgiye teslim ediyorum satirlari...
























2 yorum:

  1. kendine haksızlık etme özellikle de o kelimelerini yetersiz görme ben üzülürüm kelamların adına. Hiçbir şey olmayışını rutini bu kadar güzel anlatışın beni çok mutlu ediyor. DAha da daha da yazmanı istiyorum ama ben bencillik edip :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seni seviyorum cocuk, varligin huzur sebeplerim arasinda...

      Sil