28 Ağustos 2012 Salı

Bir Ankara Trajikomedisi

Onceki yazilarimda da belirttigim gibi kadro almak adina yurdumun dort bir kosesine yolculuk yapip sinav sinav geziyorum. Pazartesi gunu de bu hummali yolculuklarin 42. etkinligini icra etmek icin dustum Ankara yoluna. Yine is basvurusu, yine bir sinav ve yine bir mulakat...

Sagolsun minigim saat 14.00'e dogru Kizilay'dan aldi Ankara'dan "bi haber" olan abidesini ve en sevdigi mekana goturdu. Sinav da 18.00'de. Biz de birkac saat "abi-kardes" dertleselim dedik. Guzel bir mekandi acikcasi begendim; ama hava tam bir facia: 36 dereceymis. Ankara kayniyordu gercekten.

Opustuk, koklastik, hal hatir sorduk birbirimize yuzeyselleri bir an once gecebilmek icin sonra boncuk gozlu minigim (Allah nazardan saklasin) basladi anlatmaya. Bir yandan dinliyorum, bir yandan da diyorum ki: "Yavrum benim suncacik yuregine ve kisacik yasamina ne kadar cok sey sigdirmak zorunda kalmis." Bunu burada yaziyorum, minigime soylemedim yanindayken; ama iliklerime kadar hissettim o yogunlugu. Gunumuz gencligi, hatta bir cok yetiskin insan, henuz "hakikatle" tanismadigi icin lay lay lom yasar; ama minigim o cocuksuluguna, gulen gozlerinin altina oyle guzel hapsediyor ki aciyi, derdi, kederi; "Allahim sen koru" dedim icimden.

Bircogumuz gibi "kalabaliklar icinde yalniz"i oynuyor minigim. Hele ki konu "sinir oldugu insan, kurum ya da kuruluslara" gelince gozlerini Japon cizgi film karakterleri gibi bir belertiyor, bir an beni de ofke oklarina maruz birakacak diye korktum:)

Ankara'da kalmanin nasil olacagini ve pisman olup olmayacagini konustuk. Mutsuzlugumuzun da tipki  sevinclerimiz kadar dogal oldugunu, "abartmamak" sartiyla gecirilmesi gereken bir surec oldugundan bahsettik. Hayata karsi dikdurmanin cetin bir yol oldugunu; ama basarma serefine de herkesin nail olamadiginin altini cizdik.

Bir ara kardeslerden konu acilinca aslinda benim minigimin icinde yatan "olgun ve fedakar" adami gordum. Kardesi icin cirpnislarini, hayatinin guzel olabilmesi ve mutlulugu yakalayabilmesi icin yaptigi fedakarliklari "abi yuregi, ne yaparsin?" diye kiyimsizligini anlatirken yanaklarini sikmamak icin tuttum kendimi. "Aferin minigime, nazardan esirgensin, yeri geldiginde olgunlugunu ortaya koyabilecek kadar da saglam" dedim caktirmadan. O anlatti ben dinledim, buyugu olarak elimden geldigince yol gostermeye calistim.

Sonrasinda meshur fallarindan birini bakti bana. Keske "falin fallanmis" deseydi dedim sonunda:) Yahu bir fal bakiyor bildigin "FELAKET TELLALI":) Huzur sinava girecek iki iyi bir sey soyleyeyim der insan, degil mi? Yok anam, agzindan hayirli bir kelime cikmadi:) Cenazeden, goze;hasetlikten fitnelige ne varsa saydi yavrum benim:) Sanirim soyledigi tek guzel sey: "Yolunda bir at var kosuyor sen de ona sikica sariliyorsun; ama bu atin ne gozu ne kulagi var, siluet seklinde" dedi:)Tam diyecektim: "Huzur ata binmis, ya nasip!" demis.  Bolmeyeyim dedim; ama Huzur'dan eser kalmadi bende:) 

Latife yapiyoru elbette. Yavrum o sicakta gik demeden 1 saate yakin anlatti ne var ne yoksa. Allah razi olsun minigim senden. Cok keyifli bir sohbetti. Gulucukler, tebessumler, ara ara huzun de ugradi yanimiza; ama saatin nasil gectigini anlayamadan sinav yerine yola koyulmak icin ciktik cafeden.

En cok da "yalniz kovboy" olmaktan dertli. Panda efendi duyrulur, cocugum sana emanet, kalbini kirmayacak bir insan bulup copcatanlik yapiver kucugume:)

Yavrumda nasil bir vefa duygusu var, "tamam minigim sen git artik, yuk oldum sana da" dedikce "Olur mu oyle sey?" diye diye beni amfiye kadar goturdu yavrum. Misafirperverlik ornegi minigim benim.

Ilgine, bilgine, olgunluguna ve doluluguna hayran kaldim. Masaallah( totoyu kasi, kov nazari boncugum:) Dilerim bu oturmus yapin en cetrefilli zamanlarda dahi yikilmadan ayakta kalmana yardim eder. 

Sinavima girdim; elimden geldigince, kalemim cizdigince yazdim. Akabinde hocalarla tanisma faslini yapip hasbihal olduktan sonra sinav esnasinda tanistigim bir arkadasla Ankara sokaklarini arsinlaya arsinlaya otobus saatine ulastim. Ayaklarim tutmaz, gozlerim gormez oldu desem yeridir. 

Bindim otobuse, yanima tabir-i caizse "5'lik Trabzon Ekmegi" gibi bir amcam oturdu. Resmen "yemis yemis sicmamis". Hatta amcam oturdu, yaglarinin cokmesi de bir iki dakikayi aldi. Mubarek yayildikca yayiliyor, ben de cama yapistikca yapisiyorum. Bi ara "amele sumugu ile aramdaki 5 farki" dahi dusundum. Keske bu kadariyla kalsaydi.. Amcam hareket ettikten 10 dakika sonra "Arya" yapmaya basladi. "titrerim mucrim gibi yol alirken memleketime" modundaydi resmen. O nasil bir horlama Ya Rabbi. Ars-i alaya cikiyor ses resmen. Saat sabahin 03.00'u, tam sessizligin etkisiyle belki uyurum diye gozlerimi kapatiyorum "Haaaaaaaaaaarrrr" diye bir kukruyor bir ara ayakkabimi cikartip agzina sokacaktim. Bu da yetmiyor oyle bir kendinden geciyor ki  lobut gibi ustume devriliyor. Ha Ikiz Kuleler yikiliyor, ha amcam! Itiyorum ama, "karincanin fil'e karsi savasi'' misali kimildatamiyorum herifi. Bir ara dirsek attim artik "yeter Allah kahretmesin seni" der gibi! 

Tam sukunet saglandi derken arkamdaki koltuktan "inngaaaaaaaaaaaaa anneeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee" diye aglama; ama sanki dersin "kizgin sise oturtuyorlar" veleti. Annesi "sus oglum, bak az kaldi, geldik, ayip insanlar uyuyor" dese de kuzucuk inatla desibel yukseltiyor. "Allahim neden her yolculugum Agata Christie romanlarina donmek zorunda?" diye sorgulamaya basladim yine. 

Tabi sinirlerim bozuldugu icin zaten yolculukta uyuyamayan ben, gozlerimi dinlendiremedim bile ve yine ah ettim araba sahibi olamamaktan. Bu iskence saat 05.20'de sona erdi. Sehrime geldim, hamdolsun. 

Bu arada bir firtina, yagmur ki sormayin. Bir indim otobusten kurban oldugum Karadeniz hincini alamayan cocugun ofkesiyle bosaltmis butun gozyaslarini, yetmemis kendini parcalamis. Agaclar devrilmis, direkler yikilmis, cop bidonlari yola atmis kendini. 

Otogardan eve nasil geldigimi hayal meyal hatirliyorum. En son aklimda kalan kapidan girer girmez holde ustumu cikartip direk kendimi yataga attigim. Uyandigimda hala daha yorgun ve odemliydim. Tabi her zamanki gibi yine Ankara'nin etkisi uzerimde. Bogazim agriyor ve gunun cogunu klozette gecirdim. Daha Ankara'ya gidip de hastalanmadan dondugumu tarih yazmamistir. Sevmedigimi biliyor ya kendini, intikam aliyor benden aklinca!

Su hatirlari yazarken dahi kac kere ziyarete gittigimi bilmiyorum klozeti. Olmadi yastigimi alip orada uyuyacagim sanirim. Kahve-limon'a sarildim sifa niyetiyle...

Yazmak istiyordum; ama usenmistim acikcasi. Sonra minigimin "gorusmemizi senin yazmani istiyorum" demesine abi yuregim dayanamadi, bir de sicagi sicagina yazmazsam unuturum gerekcesiyle gozlerimi kirpa kirpa anlatayim dedim.

Son olarak, Minigim, Ankara saatlerinde yanimda oldugun, tam bir misafirperver olarak elinden gelenin en iyisini yaptigin icin bir kez daha tesekkur ederim. Senin kaleminle sinava girdim, umarim hakkimda hayirlisi olur ve hayirlisiyla kazanirim.

Dogacak gunun, hepimiz adina, saf bir cocugun yuzundeki tebessum kadar mutluluk dolu olarak aydinlanmasi dilegiyle...

19 yorum:

  1. ahahahahahahah otübüs macerana bildiğin kahkaha attım yaaaaa :D :D
    ayrıca çok teşekkür ederim huzur abidem söylediklerin için :) yardımcı olabildiysem, iyi vakit geçirmeni sağladıysam ne muylu bana :) ayrıca falda çok güzel şeylerde söyledim sana ama onları anlatama ki büyüsü kaçmasın :D :D
    ben de çok teşekkür ederim sana gerçekten o güzel yüreğini benden esirgemediğin için :) kendine çok iyi bak pıtırcık öpüyorum seni kocaman :D :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Minigim benim, ev sahibi sendin, harikulade agirladin beni. Tekrar tekrar tesekkur ederim :) Tamam guzel olanlar aramizda sir olarak kalsin:) Ne zaman dertlesmek istersen arayabilirsin canim benim. EN kisa zamanda gorusebilmek umidiyle... :)

      Sil
  2. oooo huzurum ararım dedin ama wertherimiz maşallah eliyle koyduğu gibi bulmuş almış götürmüş seni :) iyi hadi bakalım sınavın içinde hayırlı olsun bebik ;) panda abisi olarak bakalım gidicez görücez bulucaz inş wertherime bi kovboy :D otobüs yolculuklarında başına her türlü halt gelenler derneği kurdum ben gel ona katıl :D :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. elimle koyduğum gibi buldum kendisini ama nedense kafam o gün çok dağınıktı ve ankaraya geçmek için takip edeceğim yolu karıştırdım ama sonradan devrelerim düzelmeye başladı :D
      kovboyumun atı da olsun amaaaaaa :D

      Sil
    2. Panda bey arar miyim ben sizi? :) Unuttun beni, ah ah :( Perisan oldum Ankaralar'da da sagolsun minigim geldi kurtardi beni:) Sana emanet artik yavrum benim, her bir seyi guzel guzel ogret ki sen gidince zorluk cekmesin kampuste:) Zaten Allah'in izniyle atanayim, hemen arabai alip toplu tasima son verecegim nasipse. Insanliktan ciktim resmen :( Beni dernek sorumlusu ya da halkla iliskiler uzmani olarak kadrolastirirsan memnun olurum:)

      Sil
    3. hahaha nedir bu kadro aşkı :D

      Sil
    4. Insan yillarca emek verip husranla bas basa kalinca artik mayasil misali her yerine vuruyor bu ask :) Ben sansli kullardan degilim maalesef, haliyle yogun bir sikinti ve diger sorunlarla bogusmak yoruyor... Ekonomik ozgurlugunu alip (ki Devlet'te istihdamdir kastim) kendi duzenini olusturmak istiyorsun haliyle.

      Bir dokun bin ah isit olur BiGay'im bu, hic acmayalim bence, fazlasiyla doluyum! :)

      Sil
    5. açıkçası huzurcuğum özelden konuşsak ben de ne ahlar var.. buralara pek yansıtmıyorum. seni bir de o yüzden sevdim takıldığım da ondandır...

      sonuç: biz konuşmayalım en iyisi; çünkü dinleyemeyiz birbirimizi kavga ederiz en çok ben anlatacağım diye eminim hahahah :D

      Sil
    6. Ask olsun BiGay'im, olur mu oyle sey? Ortak dertler insanlarin paylasimlarini arttirir. Samimi dostluklarin yol gostericisidir. Senin de ayni dertten muzdarip oldugunu biliyorum. Konusalim tabi. Mailini bekliyorum. :)

      Sil
  3. Bindim otobuse, yanima tabir-i caizse "5'lik Trabzon Ekmegi" gibi bir amcam oturdu. Resmen "yemis yemis sicmamis".

    hala gülüyorum bu cümleye *_*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Adami gorsen cikolatali tabirin kendisine "cuk" diye oturdugunu gorurdun :)

      Sil
  4. aynı dertten ben de muzdaribim hiç mi kafa dengi birisi oturmaz yahu yanına :/ şöyle bir düşündüm de yok hep benle oturmasını istediklerim hep başka koltuklarda idi, :))

    sınavın için başarılar,

    YanıtlaSil
  5. O gayim normalde sevmem zaten yanimdaki insanla konusmayi, genelde kitap okurum; ama konusmasak da bir sekilde rahatsizlik verebiliyorlar.

    Sagolasin, basarip basarmadigimi gorecegiz insallah..Dualarini bekliyorum..

    YanıtlaSil
  6. karadeniz bölgesinden yani ankaranın doğusundan da bir bloggırımız olmuş benim hiiiiiç haberim yok.. vallahi şimdi okuyunca üzüldüm. ben kaç aydır seni neden okumamışım huzurum yaaa..

    niyse zarardan döndüm ya artık kardayım di mi?

    bu arada çooook kıskandım (tüm buluşmaların kıskanılması, hasetten çatlanılması moda da) wertherciğim ben de geliyorum kuzum haman yarın gezdiriyorsun. hatta sınavım yok ama sınav yeri belirliyorum kapısına kadar götürme bak neler neler yapıyorum hahaah :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ahahahaha :D sen yeter ki gel tabii gezdiririm ben seni bigayım ayıpsın :D

      nereleri gezmek istediğini söyle ben senin için gesi planı yapayım :D

      Sil
    2. Ama ben ANkara'nin dogusundan degil, batisindanim. :) O Karadeniz olmuyor senin tanimina gore:) Bilmiyorum, ben takip ediyorum seni de baktim sen orali degilsin yorum falan yazmadim hic yazilarina:)

      Karar/zarar senin karar verecegin is BiGay'cigim, ben sadece tesekkur edebilirim vakit ayirdigin icin:)

      Hadi ordan kiskaniyormus, siz Panda Bey, One Girl ve diger sure-i celileler bulusun Ege tayfasi olarak, benim minigim abisine yardim eli uzatmis gezdirmis, cok mu? :) Yavruma tehdit yok, pisman ederim (nasil vahsi oldum birden:)

      Bu arada gec de olsa tanistigimiza memnun oldum ki giyaben de taniyorum aslinda seni:)

      Sil
    3. Buradan ev oğlanına duyurulur.. Wertherden ders alına.. Adama bir sataştım hemen nasıl da geri dönmüş. sanırım pek ağır değil bir tarafları (anlayan anladı :)

      wertherciğim sen böyle dedin ya artık vur enseme al lokmamı yani ne diyeyim daha ben sana..

      Huzurcuğum böylece ben senin nerede oturduğunu anladım :) yani bölgesel olarak. ayrıca madem takip etmiyorum, herkese yorumlar döşeniyorum bir sana hiç yazmıyorum o zaman carlasana abicim, gel blogumu darma dağın et, har vur harman savur yani hakkındır... wertherciğimin de bloğu varmış geçen gün keşfettim yeminlen.. Ben seni tanıyorum da birisi mim paslayınca ana dedim bu adamın da buloğu vardı da benden mi sakladı aylarca :)) neyse işte mim sayesinde öğrenmiş oldum.. çok da iyi oldu..

      Sil
    4. Bence de iyi oldu. Yok oyle cirkeflesmek kanimda yok benim (yersen:) Tabi samimiyet arttikca "lanet olsun senin diline dustugum gune" dedirtebilitem de vardir; ama ilk zamanlar konustugum insanlara yapmam oyle seyler. Daha cok "siklememe" modunda oluyorum :) Bak bir mim, beni de mimletmis sana farkindalik acisindan :)

      Sil
    5. ay niye vurayım ben senin ensene bigayım kıyar mıyım hiç sana :D
      huzur abidem benim için hemen pençelerini çıkartmış yerim seni ponçikkkk :D abilik içgüdüsü işte napsın :D

      hepinizi çok severim bennnnn öpüldünüz :D
      ve şunu asla unutmayın: bir gün herkesin yolu mutlaka ankaraya düşecek ahahaha (kötü adam gülüşü)

      Sil